محصول ارگانیک و کشاورزی ارگانیک

محصول ارگانیک دستاورد کشاورزی ارگانیک است. کشاورزی ارگانیک یک سیستم تولید است که به جای استفاده از نهاده‌هایی با عوارض جانبی (سموم دفع آفات، کودهای شیمیایی، بذرهای تراریخته، هورمون‌ها و ...) به فرآیندهای بوم‌شناختی (روابط موجودات در طبیعت)، تنوع زیستی و چرخه‌های سازگار با شرایط محلی تکیه می‌کند.[1]

تولیدکنندگان ارگانیک براساس ضوابط سختگیرانه‌ای از استانداردها کار می‌کنند تا مزرعه آنها سلامت خاک‌ها، اکوسیستم‌ها و مردم را حفظ کند. این روش باعث می‌شود که در تولید یک محصول ارگانیک:

استفاده از سموم دفع آفات کاهش پیدا کند
کودهای مصنوعی استفاده نشوند
از آنتی بیوتیک‌ها استفاده نشود
از روشهای دستکاری ژنتیکی استفاده نشود
از رنگها و مواد نگهدارنده مصنوعی استفاده نشود
سطح رفاه حیوانات افزایش پیدا کند [2]

ارزش غذایی و بهداشتی محصولات ارگانیک

بررسی چندین مطالعه در مرکز ملی زیست‌فناوری ایالات متحده نشان می‌دهد که محصولات غذایی ارگانیک به میزان قابل توجهی دارای ویتامین C، آهن، منیزیم و فسفر بیشتری نسبت به محصولات غیرارگانیک مشابه هستند. از طرف دیگر محصولات ارگانیک به میزان قابل توجهی کمتر از محصولات غیرارگانیک حاوی نیترات و بقایای سموم دفع آفات هستند. همچنین غذاهای ارگانیک به طور معمول سطح بیشتری از انواع مواد آنتی اکسیدانی مهم (آنتوسیانین‌ها، فلاونوئیدها و کاروتنوئیدها) را فراهم می‌کنند. آنها حاوی مهارکننده‌های قوی‌تری برای مهار عمل جهش‌زایی ترکیبات سمی هستند و از تکثیر برخی از رده‌های سلول‌های سرطانی جلوگیری می‌کنند.[3]

کشاورزی ارگانیک و محیط زیست

سازمان جهانی کشاورزی و غذا (FAO) بر ترویج کشاورزی ارگانیک به عنوان روشی جایگزین با کارایی حداکثری منابع تجدیدپذیر انرژی و جریان بهینه مواد غذایی و انرژی در اگرواکوسیستم‌ها (agro-ecosystems) تاکید دارد. ارزیابی‌های چرخه‌ زیستی (Life Cycle Assessments-LCA) نشان می‌دهند که براساس سطح تولید، انتشار گازهای گلخانه‌ای در سیستم‌های ارگانیک نسبت به سیستم‌های متداول کشاورزی کمتر است.[4]

منتقدان کشاورزی ارگانیک بحث‌هایی را درباره پایینتر بودن بازدهی کشاورزی ارگانیک نسبت به کشاورزی رایج به دلیل نیاز به زمین بیشتر در روش ارگانیک ارائه کرده‌اند. اما بررسی مطالعات متعدد در این زمینه نشان می‌دهد که دستاوردهای ارگانیک می‌تواند بیشتر از روش‌های رایج کشاورزی باشد.

پژوهشگران دانشگاه ایالتی واشنگتن در سال 2016 میلادی با بررسی صدها پژوهش معتبر در جهان که در طی 40 سال پیش از آن صورت گرفته بود، شواهدی را بدست آوردند که نشان می‌دهد کشاورزی ارگانیک می‌تواند افزون بر بازدهی کافی در تولید، سودمندی برای کشاورزان، بهبود وضعیت محیط زیست و ایمنی بیشتر برای کارگران مشغول به کار در مزارع را نیز فراهم کند. مطالعات آنها نشان داد که کشتزارهای ارگانیک دارای کیفیت خاک بالاتری هستند و فرسایش خاک را کاهش می‌دهند. همچنین کشاورزی ارگانیک آلودگی آب و خاک کمتری ایجاد کرده و انتشار مقادیر کمتری از گازهای گلخانه‌ای را سبب می‌شود. کشاورزی ارگانیک بهره‌وری انرژی را نیز افزایش می‌دهد چرا که به کودهای شیمیایی و آفت‌کش ها تکیه ندارد. شیوه ارگانیک با تنوع زیستی بیشتر گیاهان، حیوانات، حشرات و باکتری‌ها همبستگی دارد همانطور که با تنوع ژنتیکی آنها. تنوع زیستی خدماتی همچون گرده افشانی را که طبیعت ارائه می‌دهد، افزایش می‌دهد و نیز باعث بهبود توانایی سیستم‌های کشاورزی برای انطباق با شرایط در حال تغییر می‌شود. [5]